Odpowiedź na pozew syndyka SKOK Wołomin - relacja czytelnika cz 2

Na prośbę czytelników publikuję odpowiedź na pozew syndyka, którą przesłał czytelnik. Jednocześnie na końcu znajdziecie link do bardzo licznych materiałów, które wspomniany czytelnik przesłał do wglądu dla zainteresowanych.

Kozienice, dnia 1 grudnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kozienicach

I Wydział Cywilny

ul. Konstytucji 3 Maja 22, 26-900 Kozienice

Powód: Lechosław Kochański – Syndyk masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w Wołominie w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Wołominie

Ul. Stanisława Augusta 75 lok. 47, 03-846 Warszawa

reprezentowany przez:

adw. Michała Piotra Dudzińskiego

i r.pr. Magdalenę Zdanowską

Rezanko Sitek Staniec Kancelaria Adwokatów sp. p.

ul. Domaniewska 42 V Piętro, 02-672 Warszawa

Pozwany: Imię i nazwisko

PESEL

adres

Sygn. akt: I C 988/18

Sygn. akt EPU: Nc-e 1196941/18

Odpowiedź na pozew

W imieniu własnym wnoszę o:

1. oddalenie powództwa w całości
2. obciążenie powoda kosztami postępowania

Uzasadnienie

Syndyk żąda ode mnie wpłaty na jego rzecz kwoty 750zł stanowiącej równowartość 100% udziałów, które posiadałem w Kasie Skok Wołomin. W aktach sprawy Nc-e 1196941/18 na stronie 12 z 24 Syndyk przyznaje, iż pozew ma na celu pozyskanie ode mnie kwoty, która „przyczyni się do osiągnięcia jak najwyższego poziomu zaspokojenia wierzycieli upadłej kasy”.

Zgodnie z Prawem spółdzielczym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1285) art. 19 § 3 - Członek spółdzielni nie odpowiada wobec wierzycieli spółdzielni za jej zobowiązania. W związku z powyższym uważam, że roszczenia Syndyka są bezzasadne.

Wszystkie udziały, które posiadałem w SKOK Wołomin zostały przejęte przez Syndyka masy upadłości.

W chwili, gdy SKOK Wołomin znalazł się w upadłości likwidacyjnej uchwała § 59 ust. 5 Statutu SKOK w Wołominie na którą powołuje się Syndyk stała się sprzeczna z art. 19 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1285). Na mocy art. 42 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1285) Uchwała sprzeczna z ustawą jest nieważna.

Co więcej uzasadnienie wyroku z 26.10.2018 Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt I C 2472/18 w identycznej sprawie, przeciw członkowi SKOK Wołomin o dopłatę równowartości 100% posiadanych przez niego udziałów, wyjaśnia wszelkie kwestie prawne na które powołuje się Syndyk.

Uzasadnienie Sądu Rejonowego w Białymstoku Sygn. akt I C 2472/18:

„Sąd zauważył co następuje:

Spółdzielcze kasy oszczędnościowo – kredytowe prowadzą działalność na podstawie ustawy z dnia 05 listopada 2009 roku o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych (Dz. U. z 2017 roku, poz. 2065; dalej jako: ustawa o SKOK) oraz na mocy odesłania zawartego w art. 2 ww. ustawy (w zakresie nieuregulowanym tą ustawą) także w oparciu o przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1285; dalej jako: prawo spółdzielcze) oraz na podstawie zarejestrowanego statutu.

Kasy jako spółdzielnie stanowią zrzeszenie osób, a nie kapitału, co w sposób zasadniczy odróżnia je od innych instytucji finansowych. Cechą charakterystyczną spółdzielni jest to, że stanowi ona dobrowolne zrzeszenie nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą (art. 1 § 1 prawa spółdzielczego). W konsekwencji z usług Kasy korzystać mogą tylko jej członkowie.

Bez wątpienia (imię i nazwisko pozwanego) poprzez złożenie deklaracji członkowskiej, wpłacenie wkładu członkowskiego, wpisowego i wniesienie udziału obowiązkowego stał się członkiem SKOK Wołomin, bowiem spełnił kryteria nabycia członkostwa wyszczególnione w Tytule II, dziale A Statutu. W dalszej kolejności zadeklarował dobrowolne nadobowiązkowe udziały, wraz z obowiązkowym – odpowiadające kwocie dochodzonej pozwem. Okoliczności te nie były przez stronę pozwaną kwestionowane (art. 230 k.p.c).

W sprawie bezsporne było również, iż strata bilansowa odnotowana w SKOK Wołomin za 2014 rok wyniosła 2.469.289.473,26 złotych. Na skutek zaliczenia w całości środków zgromadzonych w ramach funduszu zasobowego oraz funduszu udziałowego i wszelkich wpłaconych przez członków udziałów wysokość straty bilansowej za 2014 rok uległa zmniejszeniu do kwoty 2.264.215.497,98 złotych. Wobec nie pokrycia w całości straty bilansowej za 2014 rok Syndyk masy upadłości decyzją nr 1/10/2016 z dnia 28 października 2016 roku, na mocy art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK w zw. Z § 59 ust. 5 Statutu SKOK Wołomin stwierdził, iż członkowie SKOK Wołomin ponoszą odpowiedzialność za stratę bilansową Kasy oraz określił ich odpowiedzialność za stratę bilansową Kasy za rok 2014 w podwójnej wysokości wpłaconych udziałów – i na tym opierał powództwo w niniejszej sprawie.

W treści uzasadnienia pisma procesowego z dnia 28 września 2018 roku pozwany podniósł szereg zarzutów, …

Nie mniej jednak, niezależnie od przedstawionej powyżej argumentacji, żądanie dopłat celem pokrycia straty bilansowej za rok 2014 w sytuacji, gdy obecnie SKOK w Wołominie z siedzibą w Wołominie znajduje się w upadłości likwidacyjnej, nie zasługuje na uwzględnienie, a to z następujących przyczyn.

Zgodnie z art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 05 listopada 2009 roku o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych (Dz. U. z 2017 roku, poz. 2065) straty bilansowe pokrywane są w pierwszej kolejności z funduszu zasobowego, a w części przekraczającej fundusz zasobowy – z funduszu udziałowego. Jednocześnie z przepisu art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK wynika, że odpowiedzialność członków kas za straty powstałe w kasie, może zostać podwyższona w statucie kasy do podwójnej wysokości wpłaconych udziałów. Możliwość taką przewiduje § 59 ust. 5 Statutu SKOK w Wołominie.

Stosownie natomiast do przepisu art. 19 § 2 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1285) członek spółdzielni uczestniczy w pokrywaniu strat do wysokości zadeklarowanych udziałów, zaś w myśl art. 19 § 3 tej ustawy członek spółdzielni nie odpowiada wobec wierzycieli spółdzielni za jej zobowiązania.

Cytowany wyżej art.19 § 2 prawa spółdzielczego w zw. z art. 2 ustawy o SKOK określa zakres, w jakim członek kasy uczestniczy w pokrywaniu jej strat bilansowych. Wyznacza on jego górną granicę, którą jest wartość nominalna udziału określona w statucie (art. 13 zd. 2 ustawy o SKOK). Jeżeli w kasie istnieje obowiązek objęcia większej liczby udziałów obowiązkowych lub członek objął udziały nadobowiązkowe, wówczas wspomniana granica uczestnictwa członka w stratach bilansowych kasy jest określana przez iloczyn wyznaczony przez liczbę wszystkich objętych udziałów i wartość nominalną udziału określoną w statucie.

Stopień, w jakim wszyscy członkowie uczestniczą w pokrywaniu strat bilansowych kasy, może zostać na podstawie statutu podwyższony do podwójnej wysokości wpłaconych udziałów (art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK). Jest to zatem wyjątek od reguły z art. 19 § 2 prawa spółdzielczego w zw. z art. 2 ustawy o SKOK, która zakłada, że członek uczestniczy w pokrywaniu strat do wysokości zadeklarowanych udziałów. Przepis art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK stanowi zatem niewątpliwie lex specialis do art. 19 § 2 prawa spółdzielczego.

Jak wskazuje się w doktrynie, celem art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK jest wzmocnienie stabilności finansowej kasy, co jednak dokonuje się kosztem członków, których stopień partycypacji w stratach kasy ulega zwiększeniu. Podwyższony stopień uczestnictwa członków w stratach kasy wyznaczony jest przez przepis bezwzględnie wiążący jako podwójna wysokość wpłaconych udziałów. Jednak w przypadku, w którym w kasie istnieje obowiązek objęcia większej liczby udziałów obowiązkowych lub członek objął udziały nadobowiązkowe, wówczas podwyższona granica uczestnictwa członka w stratach bilansowanych kasy jest wyznaczona przez iloczyn liczby wszystkich objętych udziałów i wartość wpłaconego udziału (por. art. 13 ustawy o skok). Powstaje pytanie, czy członkowie mogą się domagać zwrotu dopłat, gdy kasa odbudowała już fundusz udziałowy (art. 26 ust. 1 ustawy o skok). Przepisy nie regulują także tej kwestii, ale mając na uwadze cel regulacji, należałoby przyjąć, jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, że kasa ma taki obowiązek, a mianowicie, że kasa po uzupełnieniu udziałów powinna także dokonać zwrotu wniesionych dopłat (zob. komentarz do art. 26 ustawy o skok [w:] Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Komentarz, dr hab. A Herbert, dr Sz. Pawłowski, dr hab. P. Zakrzewski, 2014, opubl. Legalis).

Zdaniem Sądu przepis art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK należy zatem interpretować z odwołaniem się do wykładni celowościowej i systemowej – przepis ten bowiem ma na celu wzmocnienie stabilności finansowej kasy poprzez zaangażowanie środków jej członków, co nie nastąpi w przypadku upadłości likwidacyjnej. Cel w postaci wzmocnienia stabilności finansowej kasy – zważywszy na istotę upadłości – nigdy nie zostanie osiągnięty, gdyż upadły nie będzie kontynuował działalności, a dopłaty uzyskane od członków zostaną przeznaczone wyłącznie na spłatę wierzycieli masy upadłości. W typowej zaś sytuacji, gdy Kasa odbudowała już fundusz udziałowy, powinna dokonać zwrotu dopłat na rzecz członków, co w niniejszym przypadku nigdy nie nastąpi i co dodatkowo przemawia za tym, że przepis ten nie może mieć zastosowania w postępowaniu upadłościowym, a wykładnia literalna przepisu jest nieprawidłowa.

Żądanie dopłat na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK w sytuacji, gdy Kasa jest w upadłości likwidacyjnej narusza także art. 19 § 3 prawa spółdzielczego, który zwalnia członków spółdzielni (odpowiednio członków SKOK; art. 2 ustawy o skok) z odpowiedzialności wobec wierzycieli, gdyż w konsekwencji dopłaty dokonane przez członków SKOK Wołomin na żądanie Syndyka zostaną przeznaczone wyłącznie na zaspokojenie wierzycieli (a nie na poprawę kondycji finansowej Kasy), co stanowi obejście art. 19 § 3 prawa spółdzielczego i jest sprzeczne z celem art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK (zob.: Opinia prawna w przedmiocie analizy zagadnień związanych z członkostwem lekarzy w Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo – Kredytowej w Wołominie w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Wołominie z dnia 23 maja 2018 roku; przygotowana na zamówienie Naczelnej Izby Lekarskiej z dnia 18.05.2018 r.; https//www.nil.org.pl/__data/assets/pdf_file/…/opinia-prawna-SKOK-Wolomin.pdf).

W tym miejscu zaznaczyć należy również, że o ile przepis art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK stanowi lex specialis do art. 19 § 2 prawa spółdzielczego, to nie stanowi już lex specialis do art. 19 § 3 prawa spółdzielczego, gdyż ustawa o SKOK nie zawiera w tym podmiocie odrębnego uregulowania. Powtórzyć zaś należy, że do Kas, w zakresie nieuregulowanym ustawą o SKOK, stosuje się prawo spółdzielcze. Żaden przepis ustawy o SKOK nie przewiduje zaś odpowiedzialności członków Kasy wobec wierzycieli Kasy za jej zobowiązania, czyli aktualna pozostaje reguła wynikająca z art. 19 § 3 prawa spółdzielczego.

Należy w tym miejscu dodać także, iż obowiązująca ustawa o SKOK zawiera dwa odrębne rozdziały, tj. rozdział 4 „Gospodarka finansowa kas”, mający zastosowanie do normalnej działalności kas, niezwiązanej z ich upadłością, zawierający możliwość ustanowienia dodatkowej odpowiedzialności członków w art. 26 ust. 3 celem utrzymania stabilności kasy i w tym rozdziale jest umiejscowiony przepis art. 26; a także rozdział 6b „Połączenie, przejęcie, likwidacja i upadłość kas”, gdzie jeśli chodzi o upadłość podstawowym zadaniem jest zaspokajanie wierzycieli kasy (a odpowiedzialność członków wobec wierzycieli Kasy za jej zobowiązania jest wyłączona na mocy art. 19 § 3 prawa spółdzielczego). Żaden przepis rozdziału ustawy o SKOK poświęconego postępowaniu upadłościowemu nie odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów z rozdziału o gospodarce finansowej kas, ani odwrotnie. Zdaniem Sądu potwierdza to niedopuszczalność stosowania w ramach prowadzonego postępowania upadłościowego rozwiązania przewidzianego w art. 26 ust. 3 ustawy o SKOK w celu pokrycia straty Kasy. Dopłaty dokonane w tym celu przez członków będą bowiem służyły wyłącznie zaspokojeniu wierzycieli Kasy, a tym samym członkowie Kasy poniosą odpowiedzialność wobec wierzycieli Kasy za jej zobowiązania, co jest sprzeczne z treścią art. 19 § 3 prawa spółdzielczego.

Reasumując, syndyk wzywając członków Kasy do dokonania wpłat pieniężnych z tytułu dodatkowej odpowiedzialności członków nie może mieć na celu zachowania stabilności Kasy, gdyż została już ona postawiona w stan upadłości likwidacyjnej. Środki otrzymane od członków SKOK Wołomin z tytułu dopłat zostaną przeznaczone wyłącznie na zaspokojenie wierzycieli, zgodnie z celem postępowania upadłościowego. Można więc dojść do wniosku, iż Syndyk jest tu jedynie pośrednikiem pomiędzy członkami Kasy a wierzycielami.

Co więcej, w ocenie Sądu rację ma pozwany twierdząc, iż żądanie objęte niniejszym pozwem jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i jako takie nie zasługuje na ochronę (art. 5 k.c.).

Jak stanowi art. 5 k.c. nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Artykuł 5 k.c. znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy osobie uprawnionej przysługuje określone prawo podmiotowe, lecz w świetle oceny danego stanu faktycznego i przy uwzględnieniu treści konkretnej normy prawnej korzystanie przez nią z tego prawa pozostaje w sprzeczności z zasadami wskazanymi w tym przepisie.

Powszechnie wiadomym jest (m.in. z doniesień prasowych i medialnych), jak też Sądowi wiadomym jest z urzędu z uwagi na informacje pozyskane w ramach innych postępowań cywilnych prowadzonych przed tutejszym Sądem Rejonowym z powództwa Syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej w Wołominie w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w Wołominie przeciwko członkom SKOK Wołomin o zapłatę, że toczy się szereg postępowań karnych, w toku których potwierdza się okoliczność, iż niewypłacalność SKOK Wołomin jest wynikiem m.in. przestępstw popełnionych na szkodę SKOK Wołomin na znaczną, niespotykaną dotąd, skalę (m.in. wielomilionowe pożyczki udzielane przez SKOK Wołomin na tzw. słupy). W tych okolicznościach wzywanie członków Kasy (często osób w podeszłym wieku, utrzymujących się z rent bądź emerytur, a taką osobą jest pozwany, który ma 74 lata) do zapłaty w celu pokrycia straty wynoszącej ponad dwa miliardy złotych jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego rozumianymi jako zasady etycznego postępowania; jest sprzeczne z elementarnym poczuciem sprawiedliwości, tym bardziej, że pozwany nie miał żadnej możliwości przeciwdziałania przestępczym działaniom, nie uczestniczył w nich, a w dacie złożenia oświadczeń o zadeklarowaniu dodatkowych udziałów Statut SKOK Wołomin nie przewidywał odpowiedzialności członków podwyższonej do podwójnej wysokości wpłaconych udziałów. Co istotne, pozwany jako członek Kasy stracił już wpłacone udziały, gdyż fundusz udziałowy został zaliczony na pokrycie straty, a w konsekwencji nie przysługuje mu żądanie zwrotu kwot wpłaconych na udziały. Wpłaconej dopłaty, której obecnie żąda syndyk, pozwany również nigdy by nie odzyskał. Ponadto, co istotne, po raz pierwszy tak znaczna strata finansowa Kasy została ujawniona dopiero w sprawozdaniu finansowym za 2014 rok, sporządzonym już po ogłoszeniu upadłości, a zatem we wcześniejszym okresie pozwany mógł mieć uzasadnione przekonanie o doskonałej kondycji finansowej SKOK Wołomin i nie miał uzasadnionych podstaw, aby zgłosić wystąpienie z Kasy.

Z tego względu, na podstawie powyższych przepisów, Sąd oddalił powództwo w całości.”

……………………………………………………….

Podpis Imię i nazwisko

Załączniki:

- odpis odpowiedzi na pozew

Na koniec zapowiadane materiały, które ze względu na obfitość spakowano programem rar. Oto procedura jak pobrać całą taką paczkę:
Po przejściu pod ten link po prawej stronie jest przycisk "Pobierz" z listy rozwijanej wybieramy "pobierz bezpośrednio", wyświetli się ekran do logowania ale go zamykamy i następnie plik jest pobierany.

Materiały do pobrania dla zainteresowanych 

Ciąg dalszy: Przegranych spraw Syndyka SKOK Wołomin ciąg dalszy