Dywersyfikacja a korelacja czyli optymalny dobór obligacji do portfela

Mam do zainwestowania sto tysięcy złotych, co polecasz kupić z obligacji korporacyjnych.
To jedno z wielu zapytań jakie otrzymuję w mailach od czytelników. Ponieważ takie pytania się powtarzają, a odpowiedź to zwykle długi elaborat, postanowiłem że lepiej będzie przedstawić to w szerszym kontekście.

Tematykę inwestowania w obligacje poruszałem już w artykule o wymownym tytule Dobór obligacji do portfela inwestycyjnego. W tamtym artykule skupiliśmy się raczej na różnicy między spółkami z GPW oraz New Connect. Omówiliśmy tam zależność oprocentowania od spółek notowanych na dużej lub małej giełdzie. 

Zależność raczej oczywista, nie od dziś wiadomo bowiem, że im bardziej znana spółka, tym mniej pozwala zarobić. Należy jednak pamiętać, żę obligacje to nie lokaty i nie da się tutaj pakować całej naszej kasy patrząc tylko na oprocentowanie. Na co zatem patrzeć?

Pierwsza rzecz jest intuicyjna i powtarzana do znudzenia przez każdego - dywersyfikacja. Diverse to po angielsku różnorodny, więc sama nazwa sugeruje by w portfelu mieć różne firmy a nie jedną. Na lokacie możemy sobie wpakować wszystko co mamy do jednego banku i po sprawie. Wątpliwości mogą mieć jedynie lokatowcy patrzący na BFG jako wyrocznię bezpieczeństwa.

Na obligacjach pakowanie całego dorobku w jedną firmę mija się totalnie z celem. Cały problem polega na tym, że życie jest nieprzewidywalne i w ciągu dwu lat, tyle bowiem wynosi typowy czas trwania obligacji, może wydarzyć się szereg nieoczekiwanych czynników, które mogą zagrozić kondycji finansowej spółki.

Wystarczy, że spółka będzie mieć problemy z podpisaniem ważnego kontraktu z kluczowym kontrahentem, być może rząd podpisze niekorzystną ustawę z punktu widzenia całej branży, mogą też powstać liczne konkurencyjne firmy, które znacząco uszczuplą zyski naszej spółki. Podobnych scenariuszy wymieniać można więcej.

W przypadku akcji takie czynniki to niemal katastrofa, w reakcji na bieżące wydarzenia akcje pójdą momentalnie w dół  i zacznie się panika inwestorów. Notowania akcji są bowiem niczym innym jak  odzwierciedleniem oczekiwań inwestorów na przyszłe zyski firmy. Stąd tak duża chwiejność notowań.

Obligacje mają tę przewagę nad akcjami, że pojedyncze wydarzenia nie mają wpływu na firmę jako całość. Inwestora traktującego obligacje jako zamiennik lokat interesuje jedynie aby spółka przetrwała do końca trwania umowy i wypłaciła odsetki oraz zwróciła kapitał. Jedynym zagrożeniem w takim przypadku jest właściwie bankructwo firmy.

Tego jednak wykluczyć się nie da. Na rynku utrzymują się tylko najlepsi , najbardziej elastyczni lepiej więc nie pakować całego naszego majątku do jednego worka tylko podzielić nasze sto tysięcy na 5-10 firm. O to raczej nie jest dziś trudno, gdyż 10 czy 20 tysięcy to typowe minimalne kwoty jakie spotykamy na obecnych emisjach.

Nie jest zatem dobrym pomysłem pakowanie stu tysięcy w jedną firmę, chyba że jesteśmy w 100% pewni, że to spółka której nic się nie stanie. Znamy dobrze zarząd spółki i doskonale wiemy, że to tacy co zawsze spadną na cztery łapy i potrafią znaleźć rozwiązanie nawet dla największych problemów. Stosuję taką metodę, to jednak temat na odrębny artykuł.

Ale dywersyfikacja to niestety nie wszystko. Istotne są także branże co często podkreślam przy prezentacji spółek. Jeśli ktoś zdywersyfikuje sobie portfel poprzez kupno 5-10 firm pożyczkowych sam pakuje się w kłopoty. Dywersyfikacja owszem jest, ale korelacja tutaj żadna.

Korelacja to inaczej współzależność. Papiery w portfelu nie powinny być skorelowane, na wypadek gdyby branża miała nagle kłopoty. Pamiętamy co działo się z deweloperką, kupowanie obligacji takich firm to wręcz masakra dla portfela. A tego każdy z nas chciałby uniknąć.

Ciąg dalszy: Catalyst na zakręcie czyli prawo rządzi się swoimi prawami