Mdłe światło obowiązującego prawa czyli kiedy oszust nie jest oszustem

Gdy spółka zaczyna robić problemy, pierwszą myślą obligatariusza jest - idę do sądu. Wysyłamy wezwanie do zapłaty, a w przypadku gdy jest ono ignorowane, przekazujemy sprawę do prawnika, który zajmuje się procedurami dochodzenia wierzytelności.

Wydaje nam się, że prawo stoi po naszej stronie, bowiem jesteśmy stroną poszkodowaną. Przekręt ewidentny, winny jest Emitent, więc sprawa powinna być łatwa do wygrania. Czy jednak na pewno?

Znam jeden przypadek od dobrze mi znanej osoby, w której fakt oczywisty, wcale nie okazał się takowym dla sądu. Okazuje się bowiem, że w zasadzie dla sądu nie jest ważne jakie są fakty, lecz jakie są aktualne zapisy w prawie i jak można je interpretować. I na dobrą sprawę, to właśnie one są kluczowe dla sprawy sądowej.


Wspomniany wyżej przypadek był banalnie prosty. Oto student pierwszego roku studiów dostał powołanie do wojska z uzasadnieniem, że nie ma on prawa jeździć na zajęcia, gdyż ważniejszy jest obowiązek służby wojskowej.

Sąd wygląda zdecydowanie najgorzej Źródło: operon

Jako uzasadnienie podano fakt, że ów uczeń nie jest studentem. Powód? Ukończył wcześniej dwuletnią szkołę policealną, zaś obecna szkoła nie kończyła się uzyskaniem stopnia magistra, lecz przyznaniem dyplomu ukończenia trzyletnich studiów pierwszego stopnia po których ów uczeń może ale nie musi zdobyć stopień licencjata.. 

Osoba wytoczyła sprawę na której chciała udowodnić, że jest studentem i rozpoczęty pierwszy rok w perspektywie 5 lat da mu tytuł magistra. Jako dowód przedstawiła swoją legitymację studencką oraz pismo z własnej uczelni będącej filią uniwersytetu wyjaśniające zaistniałą sytuację.

Niestety rozprawa trwała raptem 5 minut. Sąd obejrzał przedstawione dowody, po czym orzekł, że w świetle obowiązujących przepisów, absolwent szkoły policealnej nie może zacząć nauki na uczelni nie dającej bezpośrednio tytułu naukowego, gdyż taka uczelnia jest traktowana jako druga szkoła policealna. W efekcie sąd orzekł, że owa osoba... nie jest studentem.

Podsumowując rozprawę - studentowi pełną gębą udowodniono, że nie jest studentem!

Wspomniana osoba i tak w perspektywie 5 lat zdobyła tytuł magistra. Zdaniem sądu jednak nie jest ważne prawdziwe życie, jakie toczy się za ścianami sali rozpraw. Liczy się tylko to jakie zapisy zawierają akty prawne. To one tak naprawdę mają kluczową sprawę w ogłoszeniu wyroku.

Prezentowana w artykule tabela przedstawiająca trzy sposoby rozwiązywania sporów pokazuje wyraźnie, że w porównaniu z mediacją i arbitrażem, wybór sądu jest najmniej satysfakcjonujący. Koszty są wysokie, czas trwania bardzo długi, zasady postępowania dowodowego bardzo sformalizowane, zaś poziom satysfakcji stron bardzo niski.

Od ogłoszenia upadłości omawianego wczoraj GC Investment mijają dwa lata. Nic przez ten bardzo długi czas jak dotąd nie rozwiązano. Sformalizowany język prawniczy jest niezrozumiały dla zwykłego śmiertelnika, zaś z rozwoju sytuacji zwykle nikt nie jest zadowolony.

Na domiar złego koszta są wysokie. Prezesa specjalizującego się w dochodowych przekrętach stać na dobrych prawników. Zaś zadaniem wybranych prawników będzie wyszukanie takich kruczków wśród obowiązujących przepisów, żeby wyszedł z tego obronną ręką. 

Innymi słowy na rozprawie można udowodnić, że oszust pełną gębą nie jest oszustem.