Ciekawa strategia inwestowania w oparciu o dywidendę

Pozostaniemy jeszcze przez chwilę przy tematyce giełdowej. Opisana w ubiegłym tygodniu strategia zarabiania na debiutach giełdowych to nie jedyny sposób na szybki zarobek na GPW. Inny sposób, nie mniej ciekawy, przedstawił inny czytelnik. Polega on na wykorzystywaniu nie tylko okazji na wzrostach czy spadkach ale dodatkowo na wypłacaniu dywidendy.

Czytelnik pisze:
Chciałbym się podzielić moją strategią. Swoje 10-20% zysku regularnie co roku wyciągam z GPW kupując akcje spółek prowadzących politykę dywidendową (tj. coroczne dzielenie się zyskiem z akcjonariuszami), a jednocześnie o solidnych podstawach fundamentalnych, które opierają się obecnemu kryzysowi i nie mają znacznych wahań kursu. 

Cel ostatnio padł na PZU i PKO BP. Akcje kupuję parę miesięcy przed wypłatą dywidendy, zauważając lekki dołek cenowy. Sprzedaję po wypłacie przy pierwszych wzrostach. Z założenia by zyskać na dywidendzie + wzroście ceny ~10%. Taktyka sprawdza się już od ponad 5 lat.


Pozostały rok środki leżą na koncie oszczędnościowym tak aby były dostępne w dowolnej chwili do kolejnego zakupu akcji. Zaletą względem obligacji korporacyjnych jest ciągła dostępność środków, szansa na wyższy zysk, większa płynność akcji aniżeli obligacji na Catalyst, a wadą na pewno odrobinę większe ryzyko.

Trzeba przyznać, że sposób jest pomysłowy i co ważniejsze działa! Szczególnie że, jak pisze czytelnik, kupuje zauważając lekki dołek cenowy. Jednym z największych błędów inwestorów giełdowych nabywanie akcji metodą tłumu. Jest hossa, wszyscy kupują, wszyscy zarabiają to ja też kupię i zarobię.

I w tym momencie kupujący, bazujący na zarobku na wzrostach, jest stratny tyle, ile wyniósł wzrost. Żadna hossa nie trwa wiecznie i to co urosło zarobili kupujący w dołku, natomiast ci co wchodzą, bo 'wszyscy kupują', co najwyżej zarobią ostatnie ochłapy, po których  nastąpi korekta lub spadek. W efekcie zamiast spodziewanego zarobku będzie niemiła strata.

Nasz czytelnik zauważając dołek cenowy ustawia się na dole by zgarnąć cały wzrost przyszłej hossy a nie tylko szczyt. Oczywiście wariantów po zakupie jest praktycznie nieograniczenie wiele, ale generalnie lepiej jest kupować w lekkim dołku, niż wówczas gdy rynek jest już przegrzany.

Szczerze mówiąc nie prowadzę historii obliczeń. Podsumowanie zawsze dostaję ładne na koniec roku w postaci pita, którego wysyła mi biuro maklerskie, ale postaram się w wolnej chwili zebrać i podać jakieś szczegóły. Do podejmowania decyzji korzystam głównie z wykresów na www.stooq.pl. Możesz tam znaleźć informację kiedy była dywidenda, ładnie zaznaczona na wykresie z procentem. 

W obu przypadkach zarówno z PZU jak i PKO BP kupując przed dywidendą i sprzedając po nie dało się nic stracić. Na wykresie widać jaki byłby minimalny zysk jaki maksymalny. Możesz jak co wszelkie dane z niego wyciągnąć, rozważając różne warianty zysku. Decyzja jak wysoki on będzie to trochę losowy przypadek, trochę doświadczenia, najważniejsze, że w obu przypadkach zawsze wychodziło się na plus. 

Źródło: stoo1.pl

Załączam przykładowy wykres z PKO BP z oznaczonym moim zakupem. Z PZU wyszło trochę mniej bo niecałe 8%, ale myślę że sumaryczny wynik 19% rocznie jest niezły zwłaszcza iż poświęcam temu stosunkowo niewiele czasu. Poświęcając trochę więcej i kupując zamiast 2 spółek 5 można dojść i do 40% rocznie. Dobieram spółki z szczególną rozwagą i analizą a i tak nie zawsze udaje mi się najlepiej trafić. Najgorsze że dochodzą do tego nie lada emocje. Czasem rezygnuje z zakupu twierdząc że ryzyko jest zbyt dużo a potem się okazuje, że obawy były niesłuszne i można było nieźle zarobić.

Żeby nie było zbyt kolorowo dodam przykład złej decyzji w 2011 kupując Tauron pod dywidendę straciłem 7,5%. Ale to nie była wina spółki. Sierpniowe pogłębienie kryzysu i gwałtowne tąpnięcie wszystkich giełd na całym świecie.

Z pewnością jest to jednak ciekawy sposób na urozmaicenie swojego portfela inwestycyjnego. Wchodząc na giełdę warto mieć opracowany jakiś plan działania i konsekwentnie się go trzymać. Nic bowiem nie działa tak destrukcyjnie na giełdzie, jak decyzje podejmowane pod wpływem emocji. W życiu mogą one dodać kolorytu, ale na giełdzie kolor będzie jednobarwny.