Poręczenie majątkowe czyli prezes goły jak święty turecki

Po publikacji artykułu na temat odzyskania kasy z obligacji przez Krzyśka, nie ma już chyba wątpliwości, że najlepszym zabezpieczeniem są trzy siódemki. Dzięki nim nie trzeba czekać bezczynnie na to co zrobią spece od wyłudzania kasy od poszkodowanych, lecz można wziąć sprawę we własne ręce bez oglądania się na innych.

Nie od dziś wiemy, że bankructwa firm, to łakomy kąsek dla kancelarii prawnych. Sprawy potrafią się ciągnąć latami, a to daje pożywkę do różnego rodzaju opłat i zaliczek na poczet przyszłych, mglistych działań, które nie wiadomo kiedy i czy w ogóle zakończą się powodzeniem.

Artykuł Krzyśka zainspirował jednego z czytelników Jana do wypowiedzi na temat jednego z rodzajów zabezpieczeń zwanego poręczeniem majątkowym. Opisał on ciekawą historię, nie związaną bezpośrednio z obligacjami, którą prawdopodobnie można ekstrapolować także na poręczenia jakie czasami dają nam prezesi spółek.

No cóż. Działanie jest banalnie proste dla kogoś posiadającego majątek, ale najważniejsze, kochającą żonę.

W opisywanym reportażu rodzice poszkodowanej, dwoje starszych już emerytów kiepsko sytuowanych, zrobili wszystko co wydawało im się, że pomoże im w opiece nad jedynym dzieckiem, jakim jest poszkodowana w trakcie zabiegu córka, wymagająca całodziennej opieki, na którą starzy ludzie nie mają siły, oraz rehabilitacji, na którą nie mają pieniędzy. 

To wszystko polegało na wygraniu sprawy sądowej przeciwko anestezjologowi i uprawomocnieniu wyroku przyznającego córce jednorazowe odszkodowanie oraz comiesięczne świadczenie na cele rehabilitacyjne. Zabrało im to kilka lat (nie pomnę, ale chyba 3 albo i więcej). Córka była w zbyt młodym wieku, żeby samej nabyć prawa do renty inwalidzkiej, więc w ich sytuacji takie świadczenie byłoby zbawienne. Córka pozostaje w śpiączce, ale istnieje nadzieja, że odpowiednie procedury rehabilitacyjne mogłyby ten stan odmienić. Rodzice uważają, że czasami reaguje na ich działania w sposób, który daje im nadzieje, że coś jednak do niej dociera. 

Wielka zatem była ich radość, kiedy sąd w ostatniej wydał w końcu wyrok na ich korzyść. Jednakże pan anestezjolog widząc się z nimi w sądzie powiedział im, że "on im jeszcze pokaże".  

Kadr z reportażu Źródło: vod.tvp.pl

I jak zapowiedział, tak zrobił. Gdy rodzice udali się z prawomocnym wyrokiem do komornika, ten po zajęciu się sprawą tylko bezradnie rozłożył ręce i poinformował poszkodowanych, że nie mają szans na uzyskanie jakichkolwiek pieniędzy od anestezjologa, bo ten jest goły jak święty turecki. Dlaczego nie ma żadnego majątku? 

Proste. Przepisał wszystko na żonę.  Następnie ustanowili rozdzielność majątkową. A potem się z nią rozwiódł, albo tylko żyją w separacji (nie pamiętam, ale chyba to drugie też wystarczy). Więc żona wniosła do sądu o ustanowienie alimentów na nią i dzieci w wysokości przekraczającej zarobki pana anestezjologa, który przecież nadal pracuje. Z prawomocnym wyrokiem udała się do komornika, który zajął wynagrodzenie pana anestezjologa.

Reasumując pan anestezjolog nie posiada żadnego majątku podlegającego egzekucji, a z wynagrodzenia nie dostaje do ręki ani grosika.
Na czym polega clou wszystkiego? Ano na tym, że zgodnie z polskim prawem:

• wierzytelność alimentacyjna ma pierwszeństwo przed wszystkimi innymi wierzytelnościami,
• sąd w rozprawie alimentacyjnej nie rozpatruje zasadności wysokości alimentów, jeśli obie strony nie wnoszą sprzeciwu.

Tak więc powódka wniosła o alimenty w wysokości przekraczającej 19k miesięcznie, motywując to wysokimi kosztami rezydencji, którą teraz musi utrzymywać oraz wysoką stopą życia, do której dotychczas była przyzwyczajona, a pozwany wspaniałomyślnie nie wniósł protestu.
I już.

Realizując ten scenariusz nasz wyimaginowany Prezes jest podobnie jak rzeczywisty pan anestezjolog goły i bosy. Nie ma gdzie mieszkać, więc mieszka kątem w rezydencji u byłej żony. Któraż by miała sumienie na bruk człowieka wyrzucić i to jeszcze ojca jej dzieci, który tak hojnie ją obdarował. Grosza za swą ciężką pracę do ręki nie dostaje, więc żona, skoro już u niej mieszka, to może czasem i śniadanie do łóżka mu poda. Do pracy jeździ maybachem żony (stoi parę jakichś samochodów w garażu, to niechże se pożyczy tego wielkiego bydlaka, którego nie lubię prowadzić), być może nawet z kierowcą na etacie w firmie Prezesa (samochód absolutnie nie może być własnością firmy, bo to środek trwały, czyli majątek, który mogliby przejąć wierzyciele, za to paliwo do samochodu, czy wynagrodzenie kierowcy na koszt firmy, jak najbardziej).

To tyle w tym temacie.

Opisałem tak jak zapamiętałem reportaż telewizyjny oglądnięty w "Magazynie Ekspresu Reporterów" TVP w dniu 29.09.2015. Stąd nieścisłości w opisie stanu poszkodowanej. Dla mnie ważniejsze było bowiem meritum stanu prawnego.

Rzecz jasna nie można tutaj generalizować i twierdzić, że poręczenie majątkowe to od razu najgorsze zabezpieczenie z możliwych. Nie zmienia to jednak faktu, że można mieć duże wątpliwości co do wiarygodności tego typu gwarancji dawanych czasami przez prezesów spółek.

Dla osób zainteresowanych obejrzeniem programu cytowanego przez Jana zostawiam namiary. Można go zobaczyć pod tym linkiem.